Compagnie Internationale des Wagons-Lits
 | |
| |
| Εξελλην. επ. | Διεθνής Εταιρία Κλιναμαξών |
|---|---|
| Νομική μορφή | Σιδηροδρομικές μεταφορές |
| Κλάδος | passenger rail transport, interurban (NACE 49.1), Other accommodation, accommodation and food service activities και σιδηροδρομικές μεταφορές |
| Ίδρυση | 1872 |
| Ιδρυτής | Georges Nagelmackers |
| Έδρα | Παρίσι, Γαλλία, Βέλγιο και Γαλλία |
| Σημαντικά πρόσωπα | Ζωρζ Νάγκελμακερς |
| Ιδιοκτήτης | Newrest S.A. |
| Μητρική | Newrest |
| Ιστότοπος | Newrest-Wagon-Lits |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Compagnie Internationale des Wagons-Lits (στα Ελληνικά: Διεθνής Εταιρία Κλιναμαξών και Τουρισμού), γνωστή και ως CIWL, είναι μια Γαλλική εταιρία παροχής σιδηροδρομικών υπηρεσιών στον τομέα της κατάκλισης (κλινάμαξες και κουκέτες) και της εστίασης (οχήματα εστιατόρια και κυλικεία). Πρόκειται για την εταιρία που ήταν υπεύθυνη κυκλοφορίας θρυλικών αμαξοστοιχιών όπως το "Orient Express", η οποία πλέον έχει περιέλθει στην ιδιοκτησία της Γαλλικής Newrest, και το σύνολο των ιστορικών της αρχείων και πνευματικών δικαιωμάτων στην Wagons-Lits Diffusion.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1876, τα σιδηροδρομικά ταξίδια στην Ευρώπη ήταν ιδιαίτερα υπανάπτυκτα. Τα μακρινά ταξίδια, και ιδιαίτερα τα διεθνή ήταν δύσκολα μιας και τα τρένα δεν μπορούσαν να διασχίσουν τα διεθνή σύνορα, και τα βαγόνια που χρησιμοποιούνταν ήταν ακατάλληλα. Ο Βέλγος μηχανικός Ζωρζ Νάγκελμακερς, ιδρυτής της CIWL, είχε ένα διαφορετικό όραμα για τα μεγάλα ταξίδια στην Ευρώπη, μετά από ταξίδι του στην Αμερική το 1870. Οραματιζόταν μια διεθνή εταιρία που θα είχε υψηλά στάνταρ και θα κάλυπτε πολλαπλές Ευρωπαϊκές χώρες. Το 1872 ίδρυσε την CIWL, δημιουργώντας τα πρώτα πολυτελή επιβατικά τρένα για ταξίδια μεταξύ του Παρισιού της Οστένδης, της Κολωνίας και της Βιέννης[1].
Η επιτυχία του ήταν άμεση, και σύντομα ο αριθμός των κλιναμαξών έφτασε τα 58 υπερπολυτελή και άνετα οχήματα. Σύντομα, ο αριθμός των μετόχων αυξήθηκε και εντάχθηκαν μεγάλες προσωπικότητες σε αυτούς, όπως ο βασιλιάς Λεοπόλδος του Βελγίου. Η CIWL έγινε σταδιακά ένας διεθνής κολοσσός των σιδηροδρομικών μεταφορών με δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους παγκοσμίως.
Από το 1918
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά το χάος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η CIWL σύντομα επανήλθε, ραγδαία αναπτυσσόμενη. Πάντα μπροστά στην πρωτοτυπία, το 1922 παρουσίασε το πρώτο μεταλλικό βαγόνι, με τα γνωστά μπλε και χρυσά χρώματα, το πιο τεχνολογικά ανεπτυγμένο και άνετο της εποχής. Το 1926, παρουσιάστηκαν τα πρώτα βαγόνια-σαλόνια τύπου Pullman, τα οποία συνδυάζονταν με τα ήδη υπάρχοντα εστιατόρια και κλινάμαξες. Το 1939 η εταιρία είχε συνολικά 806 κλινάμαξες, 661 εστιατόρια 133 βαγόνια σαλόνια και 138 σκευοφόρους, ένα στόλο συνολικά 1738 οχημάτων[1].
Από το 1945
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η εταιρία είχε περισσότερες ζημιές απ'ότι στον Πρώτο. Παρά το γεγονός ότι πάνω από 400 οχήματα είχαν καταστραφεί, το 1945, κατάφερε να αποκαταστήσει όλες τις υπηρεσίες της. Οι διαδρομές πλέον διέρχονταν από την Κεντρική Ευρώπη, αποφεύγοντας τα κλειστά σύνορα του Κομμουνιστικού μπλοκ. Εκείνη την εποχή, ακόμα κυκλοφορούσαν μερικές από τις πιο γνωστές αμαξοστοιχίες, όπως η θρυλική "Orient Express", συνδέοντας πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, η Αθήνα και το Βουκουρέστι με το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Βιέννη καθώς και άλλες μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις. Τρένα όπως το "Nord-Express" έφταναν μέχρι το Όσλο και την Κοπεγχάγη, ενώ ιδρύθηκαν και νέα δρομολόγια στη Σενεγάλη, την Ακτή Ελεφαντοστού και το Καμερούν επάνω στα ήδη υπάρχοντα δρομολόγια στην Τυνησία και την Αλγερία.
Από το 1960 και έπειτα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δεκαετία του '60 σήμανε το τέλος της ανάπτυξης των διεθνών επιχειρήσεων της CIWL. Οι μυθικές αμαξοστοιχίες μεγάλων αποστάσεων σταδιακά μειώθηκαν, γεγονός που είχε προβλέψει και η ίδια η εταιρία. Το όνομα άλλαξε από CIWL σε CIWLT (Τ για "Tourisme") και επεκτάθηκαν οι δραστηριότητες της σε διάφορους τομείς πέραν των σιδηροδρομικών μεταφορών όπως οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, οι υπηρεσίες εστίασης και τα πρακτορεία τουρισμού. Το 1977, σταμάτησαν οι τακτικές υπηρεσίες του Orient Express, έχοντας υποστεί μεγάλο ανταγωνισμό από το αεροπλάνο. Το 1991, η εταιρία εξαγοράστηκε από την ACCOR, και όλοι οι τουριστικοί κλάδοι της ενσωματώθηκαν σε αυτή, ενώ αργότερα, το 2009, ο τομέας εστίασης και κατάκλισης περιήλθε στην ιδιοκτησία της Γαλλικής Newrest, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα[2].
Γενικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι υπηρεσίες της CIWL εκτείνονταν σε ολόκληρη την Ευρώπη, και έφταναν μέχρι τη μακρινή Ασία και την Αφρική. Παρ'όλα αυτά, η CIWL ελέγχονταν από τα κεντρικά της στο Παρίσι σε όλους τους τομείς, από τη γενικότερη διεθνή της στρατηγική, μέχρι και ποια αντικείμενα θα ήταν τοποθετημένα σε κάθε αμαξοστοιχία. Αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο, αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο, μιας και αντεπεξήλθε επιτυχώς σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους, και διαχειριζόταν διεθνείς συνδέσεις χωρίς ιδιαίτερα, προβλήματα, κάτι ιδιαίτερο δύσκολο εκείνη την εποχή. Το προσωπικό των αμαξοστοιχιών της CIWL ήταν γνωστό για τον επαγγελματισμό και την αποτελεσματικότητα του, καθώς και την παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας[1]. Σε κάθε αμαξοστοιχία υπήρχαν σεφ, αχθοφόροι, σερβιτόροι, συνοδοί, και ο προϊστάμενος, με την ονομασία "Chef de Train".
Σήμερα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα τελευταία χρόνια, μετά την εξαγορά από τη Newrest, η CIWL παρέχει υπηρεσίες εστίασης σε διάφορες αμαξοστοιχίες στην Ευρώπη, καθώς και κατάκλισης, έχοντας επιστρέψει στον αρχικό της τομέα δραστηριοποίησης. Στην ιδιοκτησία της παραμένουν αρκετά οχήματα, τα οποία ενοικιάζονται σε σιδηροδρομικούς φορείς ανά την Ευρώπη. Κάποια οχήματα έχουν αγοραστεί από τη Βρετανική Belmond, η οποία δρομολογεί αμαξοστοιχίες σε διάφορες μεγάλες Ευρωπαϊκές διαδρομές με την ονομασία "Venice-Simplon Orient Express".
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «2. CIWL». www.wagons-lits-diffusion.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Newrest. «Compagnie des Wagons-Lits : une entreprise chargée d’histoire» (στα γαλλικά). Newrest. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-12-02. https://web.archive.org/web/20171202055912/http://www.newrest.eu/pour-qui-travaillons-nous/compagnies-ferroviaires/compagnie-des-wagons-lits/. Ανακτήθηκε στις 2017-10-14.